كان ابونا بيفتقد كل البيوت وراح يفتقد رجل غنى
وحصل انه شاف عنده عبد لونه اسمر اسمه عجبان
عمال يشتغل بكل طاقته وكانه بيموت نفسه فى الشغل
فقاله ابونا يا بنى يا عجبان اللى ما يخلصش النهاردة يخلص بكرة يا ولدى لأحسن يحصلك حاجه
قاله لا يا ابونا انا لازم افرح قلب سيدى اصلك ما تعرفش عمل معايا ايه
يا ابونا انا كنت اصلى عبد واحد تانى وكان بيقولى يا عبد يا اسود
وكان بيضربنى ويحرجنى وجالى مرض دمامل فى جسمى فقالى هأبيعك يا عبد يا اسود واخلص من قرفك وراح السوق يبعنى ووقفت ويا صفوف العبيد
وعدى عليا سيدى اللى اشترانى طلب منى أتقدم خطوة
فقلت يا سوادك يا عجبان تلاقية قالك اتقدم خطوة علشان يخرجك من الصف ويشترى الصف كله
لكن اللى حصل انه طلب يشترينى انا بوحشتى ومرضى
سيدى الاولانى قاله ده وحش قاله عجبنى
قال ده عندة دمامل وهيبوظلك فرشة السرير اللى هينام عليها قاله برده عجبنى
قاله مرضه معدى وهيعديك قاله بردة عجبنى
قاله ده ريحته وحشه جداً ويقرف الكلب قاله برده عجبنى
قاله طب انا هبيعه ب دينار احمر قاله وانا هشتريه
مع ان تمن العبد مش غالى كده ودفع فيا التمن
وقالى كلمه أول مره اسمعها
قالى يلا يا بنى
سيدى الاولانى كان بيقولى يا كلب يا جربان
لكن سيدى التانى قالى يا ابنى
عرفت لييييه لازم افرح قلب سيدى
قاله ابونا كفايه يا عجبان يا ابنى قلبت على المواجع
انت سيدك اشتراك بدينار احمر ومقدر الجميل
وانا سيدى اشترانى بالدم الاحمر ومش مقدر الجميل